Aan het begin van je leven weet je nog niet
waar het naartoe zal gaan.
Wat is je kompas?
Het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen, zei de filosoof Kierkegaard.
Daarom is van A naar B ook nooit een rechte weg.

 

Dat geldt zeker voor mezelf, ik volgde deze slingerroute met een schat aan ervaringen:

Na een start als melkboer, laborant en wiskundeleraar werd ik theatermaker. Ik leidde 18 jaar de Grens, waar ik voorstellingen maakte als inleiding om aan de praat te komen over bedrijfscultuur. Dit deed de Grens voor Politie, RWS, Gemeente Amsterdam, Sociale Werkplaats, en Universiteit Utrecht.

Na 18 jaar, ten tijde van de bankencrisis in 2008 liep dit gezelschap vast en stelde ik me de vraag: Waar word ik nu blij van? Het antwoord kwam snel: eten maken, duurzaamheid en ontmoetingen organiseren. Dit leidde tot het cateringbedrijf Troost & Proost.

Ondertussen gaf ik les aan een theateropleiding waar ik studenten coachte in de omgang met prestatiedruk en afstemming van ambitie en talent.

In 2020 kwam de Corona lock-down en werd het onmogelijk voor het cateringbedrijf om nog ontmoetingen te organiseren…

En wat doe je dan, als je de zestig gepasseerd bent?
Juist, je volgt je interessen en gaat een 3-jarige opleiding volgen in coaching bij Phoenix in Utrecht. Daar verrijkte ik mijn ervaring met coachvaardigheden, gestoeld op NLP, Systemisch Werk en TA (transactionele analyse). 

In deze drie jaar ontdekte ik dat mijn stijl zich kenmerkt door een vriendelijk ontregelende speelsheid, waardoor mensen eigenlijk niet anders kunnen dan uitkomen bij zichzelf.

Momenteel werk ik onder meer als coach bij Emmaus en speel ik als trainingsacteur in communicatie- en invloed trainingen. Ik doe ondernemersbegeleiding en ik begeleid scheidsrechters in het managen van wedstrijden bij de KNVB.

 

Het is een leven lang spelen en leren.
Ik had van deze slingerende route geen bocht willen missen.